Yaz sıcak ve değişken bir mevsimdir. Herkes yazın bir bebeğin yüzü gibi olduğunu ve değişeceğini söylüyor. Mutlu olduğunda güneş parlıyor. Üzüntü olduğunda güneş bulutların arasına saklanır ve gizlice ağlar. Öfkelendiğinde kara bulutlar, şimşekler ve gök gürültüsü vardı ve yağmur yağıyordu. Yaz yaramaz!

Yaz geldi ve Linghu'daki gölet çok güzel!
Havuzda güzel lotus çiçeklerinin açtığını gördüm. Kırmızı, pembe, ateş gibi kırmızı, pus gibi pembe var. Bazıları yarı açık, bazıları tamamen açık, bazıları ise çiçek kılçıklıdır. Lotus yaprakları yuvarlak ve yeşildir. Bazıları büyük bir şemsiye gibi sudan yukarı doğru uzanıyordu; bazıları yeşil nilüfer yapraklı bir tekne gibi suyun üzerinde alçakta yüzüyordu. Gerçekten “uzak ve yakın, yüksek ve alçak”.
Yaz aylarında gölet tüm küçük hayvanları cezbeder. Göletin üzerinde güzel bir dans ediyormuş gibi uçuşan kelebekler gördüm; kuşlar da geldiler ve nilüferin üzerinde cıvıldayarak sanki şöyle dediler: “Lotus Kardeş, merhaba! Merhaba!" Küçük yusufçuk uçtu ve lotus çiçeğinin tomurcuğuyla oynadı. Gerçekten de "küçük nilüferin keskin boynuzları var ve yusufçuk zaten başının üzerinde duruyordu." “Yaz çok güzel!” der gibi mutlu bir şekilde etrafta yüzüyorlar.

Yaz gecesi, yıldızlarla dolu berrak gökyüzü. Her zaman çekici yıldızlı gökyüzüne bakmayı seviyorum.
Bakın sayısız yıldız değerli taşlar gibi parlıyor, uçsuz bucaksız gökyüzü ise kocaman bir ekran gibi. Bazen küçük yıldızlar mavi ekrana işlenmiş değerli taşlar gibidir, hafif bir ışıkla titreşirler; bazen merakla yeryüzünde bir şeyler arayan küçük gözler gibidirler.

Yaz gecesi yıldızlı gökyüzü özgür bir dünyadır, bana izlerini, düşüncelerini, mizaçlarını anlatmayacaklar ve görünüşlerini açıkça görmenize izin vermeyecekler, size sadece hayali bir alan yaratacaklar, sizi bıraksınlar. Hayal edin, yaratın ve inşa etmenize izin verin!