Yaz, sıcak ve değişken bir mevsimdir. Herkes yazın bir bebeğin yüzü gibi olduğunu ve değişeceğini söyler. Mutlu olduğunda güneş pırıl pırıl parlar. Üzgün olduğunda bulutların arasına saklanır ve gizlice ağlar. Kızgın olduğunda kara bulutlar, şimşekler ve gök gürültüsü olur ve sağanak yağmur yağar. Yaz yaramazdır!

Yaz geldi ve Linghu'daki gölet çok güzel!
Gölette açan güzel nilüfer çiçekleri gördüm. Kırmızı, pembe, ateş gibi kırmızı, pus gibi pembe. Bazıları yarı açık, bazıları tamamen açık ve bazıları çiçek kemiği. Nilüfer yaprakları yuvarlak ve yeşil. Bazıları büyük bir şemsiye gibi suyun üzerinde yüksekte delinmiş; bazıları ise yeşil nilüfer yaprağından bir tekne gibi suyun üzerinde alçakta yüzüyordu. Gerçekten "uzakta ve yakın, yüksekte ve alçakta".
Yazın gölet, tüm küçük hayvanları kendine çeker. Göletin üzerinde uçuşan kelebekleri gördüm, sanki güzel bir dans ediyorlardı; kuşlar da nilüferin üzerinde cıvıldayarak, sanki "Kardeş Lotus, merhaba! Merhaba!" der gibi geldiler. Küçük yusufçuk uçup nilüfer çiçeğinin tomurcuğunda oynadı. Aslında "küçük nilüferin sivri boynuzları var ve yusufçuk çoktan başının üzerine dikilmişti." Sanki "Yaz harika!" der gibi neşeyle etrafta yüzüyorlardı.

Yaz gecesi, yıldızlarla dolu berrak bir gökyüzü. Her zaman büyüleyici yıldızlı gökyüzüne bakmayı severim.
Bak, sayısız yıldız değerli taşlar gibi parlıyor ve uçsuz bucaksız gökyüzü devasa bir ekran gibi. Bazen küçük yıldızlar mavi ekrana işlenmiş, hafif bir ışıkla titreşen değerli taşlar gibi; bazen de yeryüzünde merakla bir şeyler arayan küçük gözler gibi yanıp sönüyorlar.

Yaz gecesindeki yıldızlı gökyüzü özgür bir dünyadır, bana izlerini, düşüncelerini, mizaçlarını anlatmayacaklar ve görünüşlerini açıkça görmenize izin vermeyecekler, sadece sizin için hayali bir alan yaratacaklar, bırakın siz hayal edin, yaratın ve inşa edin!